Beroepsoplichter Roy Courtnay heeft een nieuw doelwit op het oog: weduwe Betty McLeish die miljoenen waard is. Hij wil haar alles afnemen. Maar als de twee naar elkaar toe groeien, verandert een eenvoudige zwendel in een levensgevaarlijk spel.
Een heerlijke feel-good film om weer van start te gaan! The Singing Club is een komisch drama over vriendschap, familie en de kracht van muziek. Oorspronkelijk Brits komediedrama onder de naam Military Wives uit 2019, gebaseerd op een waar gebeurd verhaal. Vrouwen van beroepsmilitairen steunen elkaar op de thuisbasis wanneer hun mannen op vredesmissie zijn. Kate is de perfecte officiersvrouw die de vrouwen overtuigt om een zangkoor te beginnen. Lisa, rebels als ze is, laat zich overtuigen en met humor en moed overwinnen ze hun grote verschillen.
Een heerlijke feel-good film om weer van start te gaan! The Singing Club is een komisch drama over vriendschap, familie en de kracht van muziek. Oorspronkelijk Brits komediedrama onder de naam Military Wives uit 2019, gebaseerd op een waar gebeurd verhaal. Vrouwen van beroepsmilitairen steunen elkaar op de thuisbasis wanneer hun mannen op vredesmissie zijn. Kate is de perfecte officiersvrouw die de vrouwen overtuigt om een zangkoor te beginnen. Lisa, rebels als ze is, laat zich overtuigen en met humor en moed overwinnen ze hun grote verschillen.
Rio de Janeiro, 1950. Eurídice en Guida zijn onafscheidelijke zussen die nog bij hun conservatieve, strikte ouders wonen. Euridice hoopt op een carrière als pianiste, Guida hoopt de ware liefde te vinden. Na een dramatische gebeurtenis worden ze gescheiden door hun vader en gedwongen apart te leven.
Karim Aïnouz maakte van de gelijknamige roman van Martha Batalha een visueel overrompelde film die dit jaar in Cannes bekroond werd met de Un Certain Regard-prijs.
Portugees en Grieks gesproken, Nederlands ondertiteld
Genre: drama
Kijkwijzer: 16
Acteurs: Carol Duarte, Júlia Stockler
Kevin Toma in de Volkskrant (★★★★): ‘Elegant en rauw. Je treft zelden films die de leefwereld van personages zo tastbaar maken.' Dana Linssen in NRC: (★★★★) 'Ondanks een melodramatisch feelgood-einde beklijft vooral de weerbarstigheid van de film. De weergaloos indringende fotografie, de camera die de zussen bewust vaak geamputeerd en indirect kadreert, maken hun beknelling bijna fysiek voelbaar.’
Alexander Zwart in de Filmkrant: ‘Het is niet alleen Eurídices leven dat onzichtbaar is: het leven van alle vrouwen is onzichtbaar. Het zijn die verborgen, gecompliceerde levens en alle gevoelens die onder de oppervlak blijven die regisseur Karim Aïnouz ons wil tonen. Zelf opgegroeid in een gemeenschap vol sterke vrouwen, had hij de wens het verhaal van zijn moeder, zijn tantes en zijn oma voor het voetlicht te brengen. Want hoe moet het voor die sterke vrouwen uit zijn jeugd geweest zijn om op te groeien in de jaren vijftig van de vorige eeuw, een tijd waarin mannen nog meer de boventoon voerden?’
Ruby Sanders in Cinemagazine: ‘Juist het feit, dat de levens van deze twee personages niet zo uitzonderlijk zijn, geeft de film extra lading.’
Rio de Janeiro, 1950. Eurídice en Guida zijn onafscheidelijke zussen die nog bij hun conservatieve, strikte ouders wonen. Euridice hoopt op een carrière als pianiste, Guida hoopt de ware liefde te vinden. Na een dramatische gebeurtenis worden ze gescheiden door hun vader en gedwongen apart te leven.
Karim Aïnouz maakte van de gelijknamige roman van Martha Batalha een visueel overrompelde film die dit jaar in Cannes bekroond werd met de Un Certain Regard-prijs.
Portugees en Grieks gesproken, Nederlands ondertiteld
Genre: drama
Kijkwijzer: 16
Acteurs: Carol Duarte, Júlia Stockler
Kevin Toma in de Volkskrant (★★★★): ‘Elegant en rauw. Je treft zelden films die de leefwereld van personages zo tastbaar maken.' Dana Linssen in NRC: (★★★★) 'Ondanks een melodramatisch feelgood-einde beklijft vooral de weerbarstigheid van de film. De weergaloos indringende fotografie, de camera die de zussen bewust vaak geamputeerd en indirect kadreert, maken hun beknelling bijna fysiek voelbaar.’
Alexander Zwart in de Filmkrant: ‘Het is niet alleen Eurídices leven dat onzichtbaar is: het leven van alle vrouwen is onzichtbaar. Het zijn die verborgen, gecompliceerde levens en alle gevoelens die onder de oppervlak blijven die regisseur Karim Aïnouz ons wil tonen. Zelf opgegroeid in een gemeenschap vol sterke vrouwen, had hij de wens het verhaal van zijn moeder, zijn tantes en zijn oma voor het voetlicht te brengen. Want hoe moet het voor die sterke vrouwen uit zijn jeugd geweest zijn om op te groeien in de jaren vijftig van de vorige eeuw, een tijd waarin mannen nog meer de boventoon voerden?’
Ruby Sanders in Cinemagazine: ‘Juist het feit, dat de levens van deze twee personages niet zo uitzonderlijk zijn, geeft de film extra lading.’
Meesterlijke komedie over een groot corruptieschandaal in Brazilië, gezien door de ogen van het hoofd van de huishouding van de luxe villa waarin een vermogende Braziliaanse familie leeft. Over grove klassenongelijkheid en de oneindige vindingrijkheid van degenen die zo vaak achter het net vissen.
Portugees gesproken, Engels ondertiteld
Genre: Drama
Kijkwijzer: AL
Acteurs: Regina Casé, Rogério Fróes, Gisele Fróes
Ronald Rovers in Trouw: 'Een portret van Brazilië, net voor de catastrofale machtsgreep van president Bolsonaro. Niet het Brazilië van de pampa’s of het regenwoud of de hel van de favela’s. Dit is het Brazilië van de bovenste middenklasse, een decadente, uitgebluste kaste, gezien door de ogen van een huishoudster en een oude man.'
Meesterlijke komedie over een groot corruptieschandaal in Brazilië, gezien door de ogen van het hoofd van de huishouding van de luxe villa waarin een vermogende Braziliaanse familie leeft. Over grove klassenongelijkheid en de oneindige vindingrijkheid van degenen die zo vaak achter het net vissen.
Portugees gesproken, Engels ondertiteld
Genre: Drama
Kijkwijzer: AL
Acteurs: Regina Casé, Rogério Fróes, Gisele Fróes
Ronald Rovers in Trouw: 'Een portret van Brazilië, net voor de catastrofale machtsgreep van president Bolsonaro. Niet het Brazilië van de pampa’s of het regenwoud of de hel van de favela’s. Dit is het Brazilië van de bovenste middenklasse, een decadente, uitgebluste kaste, gezien door de ogen van een huishoudster en een oude man.'
Na te zijn afgewezen voor een baan in de Amerikaanse porno-industrie, besluit een jonge Russische vrouw zonder geld te voet naar huis terug te gaan. Haar naam was Lillian Alling, het jaar was 1927. Tot op de dag van vandaag wordt ze nog steeds als vermist beschouwd. Haar verhaal is omgezet in een eigentijdse setting.
Engels, Russisch en Chukchi gesproken, Nederlands ondertiteld.
Genre: drama, roadmovie
Kijkwijzer: 16
Acteurs: Patrycja Planik
Tom van der Krieke op Filmtotaal.nl: ’Lillian is een berustende, trage roadmovie dwars door de Verenigde Staten met prachtige weidse shots van de omgeving. Een transcendentaal werk van soms epische proporties, dat je dient te ondergaan. De magnifieke cinematografie zal je wegblazen.’
Belinda van de Graaf in de Trouw: ‘Het moet gezegd, de roadmovie die door Horvath werd overgeheveld naar onze tijd, is een klein wonder. Om te beginnen is er de Poolse hoofdrolspeelster Patrycja Planik, die de hele reis geen woord spreekt. Planik is een frêle gestalte met een beeldschoon, expressief gezicht die door haar zwijgzame tocht ruimte laat om het prachtig gefotografeerde landschap op je in te laten werken, evenals alle mogelijke betekenissen die het verhaal herbergt.’
Leo Bankersen in de Filmkrant: 'Langzaam groeit die tragische trip uit tot een bijzondere verbeelding van een gevoel van ontheemding. Met een onverwacht slot dat er een mythisch accent aan geeft.'
Na te zijn afgewezen voor een baan in de Amerikaanse porno-industrie, besluit een jonge Russische vrouw zonder geld te voet naar huis terug te gaan. Haar naam was Lillian Alling, het jaar was 1927. Tot op de dag van vandaag wordt ze nog steeds als vermist beschouwd. Haar verhaal is omgezet in een eigentijdse setting.
Engels, Russisch en Chukchi gesproken, Nederlands ondertiteld.
Genre: drama, roadmovie
Kijkwijzer: 16
Acteurs: Patrycja Planik
Tom van der Krieke op Filmtotaal.nl: ’Lillian is een berustende, trage roadmovie dwars door de Verenigde Staten met prachtige weidse shots van de omgeving. Een transcendentaal werk van soms epische proporties, dat je dient te ondergaan. De magnifieke cinematografie zal je wegblazen.’
Belinda van de Graaf in de Trouw: ‘Het moet gezegd, de roadmovie die door Horvath werd overgeheveld naar onze tijd, is een klein wonder. Om te beginnen is er de Poolse hoofdrolspeelster Patrycja Planik, die de hele reis geen woord spreekt. Planik is een frêle gestalte met een beeldschoon, expressief gezicht die door haar zwijgzame tocht ruimte laat om het prachtig gefotografeerde landschap op je in te laten werken, evenals alle mogelijke betekenissen die het verhaal herbergt.’
Leo Bankersen in de Filmkrant: 'Langzaam groeit die tragische trip uit tot een bijzondere verbeelding van een gevoel van ontheemding. Met een onverwacht slot dat er een mythisch accent aan geeft.'
Ondanks dat Nasir noodgedwongen maaltijden overslaat en zijn adoptiezoon Iqbal een zorgenkind is, blijft hij optimistisch, schrijft hij liefdesverklaringen aan zijn vrouw en declameert hij zijn eigen gedichten. Maar Nasir is ook moslim in Tamil Nadu, een zuidelijke deelstaat van India, waar het hindoenationalisme steeds verder opleeft.
Joost Broeren- Huitinga in het Parool: ‘Nasir is een meesterlijke film. Het titelpersonage leeft zijn gewone leven, vol kleine en grotere taken en ontmoetingen, ‘tegen de achtergrond’ van oplaaiend religieus geweld tussen hindoes en moslims. Met als verschil dat die achtergrond zich continu hardhandig naar de voorgrond dringt, met uiteindelijk desastreuze gevolgen.’
Sandra Heerma van Voss in de Filmkrant: ‘De jonge Indiase regisseur Arun Karthick snijdt beladen politieke kwesties aan met een mooie, kleine levensschets. Cameraman Saumyananda Sahi hanteert de lens als een ‘engel’ , die mensen vangt in een krap frame en warme tinten. Een slapende kat, een kleurboek vol vissen, stapels en stapels bontgekleurde sari’s – Nasir is een film vol prachtige details.’
Dana Linssen in NRC: ‘Het is een beproefde vertelmethode in veel art- en wereldcinemafilms: de schijnbare monotonie van de alledaagsheid observeren, en dan tergend langzaam de spanning opbouwen tot waar het noodloot groot en redeloos is.’
Monica Meijer in Cinemagazine: ‘De cinematografie is van wereldklasse; de feller dan felle kleuren, het gebruik van licht en schaduw, de composities zijn om je vingers bij af te likken. Tel daarbij de voor films wat ongebruikelijke 4:3 beeldverhouding op (met afgeronde hoeken) en je snapt waarom deze jonge veelbelovende regisseur in 2020 de NETPAC Award (prijs voor de beste Aziatische speelfilm) op het IFFR won. ‘Nasir’ is authentiek, urgent en vangt de schoonheid en het onrecht van het leven in slechts 78 minuten.’
