Piccolo corpo

Dinsdag 30 november -1 om 00.00 uur

Rond 1900 verliest Agata in een vissersgemeenschap op een Italiaans eiland haar 1e kind bij de geboorte. Omdat het meisje nooit ademde, mag het niet worden gedoopt, hoort Agata van de priester. In de bergen op het vasteland is een klooster waar dode baby’s tot leven worden gewekt voor de duur van één ademtocht: genoeg om ze een naam te geven.

Taal: Italiaans gesproken, Nederlands ondertiteld

Genre: drama

Kijkwijzer: geschikt vanaf 12 jaar, angst 

Acteurs: Celeste Cescutti, Ondina Quadri

Mariska Graveland in de Filmkrant: "In de film geven de landschappen, overweldigend in hun soberheid, de reis van Agata een diepe, mythische kracht. Agata’s persoonlijke rouw verandert in een transcendentale reis, een zwerftocht tussen het aardse en het magische, tussen leven en dood, tussen mannen en vrouwen, belichaamd door een van de androgyne personages. Piccolo corpo is een zintuiglijk debuut van Laura Samani, gesproken in het Friuliaanse dialect, waarin Agata aan een medereiziger uit de bossen moet uitleggen hoe de zee ruikt, terwijl zij in haar vissersdorp nog nooit paddenstoelen en hazelnoten heeft gezien. Alles draait om het lichaam, gedragen door het intense acteerwerk van Celeste Cescutti als Agata die met de handheld camera omcirkeld wordt. Haar lichaam draagt dat van haar overleden kind, Agata’s eigen lichaam wordt van haar afgepakt wanneer ze haar moedermelk moet afstaan als gedwongen min. Al die omzwervingen leiden uiteindelijk naar een diep ontroerende scène waarin de ratio moet worden opgeschort. Dan is er pas ruimte voor de emoties die de hele film waren ingesnoerd in datzelfde lichaam. Het is vooral Cescutti, met haar blik in de verte een onverstoorbare aanwezigheid in een uitgebeend landschap, die dit wonder voor elkaar weet te krijgen."

Piccolo corpo

Dinsdag 30 november -1 om 00.00 uur

Rond 1900 verliest Agata in een vissersgemeenschap op een Italiaans eiland haar 1e kind bij de geboorte. Omdat het meisje nooit ademde, mag het niet worden gedoopt, hoort Agata van de priester. In de bergen op het vasteland is een klooster waar dode baby’s tot leven worden gewekt voor de duur van één ademtocht: genoeg om ze een naam te geven.

Taal: Italiaans gesproken, Nederlands ondertiteld

Genre: drama

Kijkwijzer: geschikt vanaf 12 jaar, angst 

Acteurs: Celeste Cescutti, Ondina Quadri

Mariska Graveland in de Filmkrant: "In de film geven de landschappen, overweldigend in hun soberheid, de reis van Agata een diepe, mythische kracht. Agata’s persoonlijke rouw verandert in een transcendentale reis, een zwerftocht tussen het aardse en het magische, tussen leven en dood, tussen mannen en vrouwen, belichaamd door een van de androgyne personages. Piccolo corpo is een zintuiglijk debuut van Laura Samani, gesproken in het Friuliaanse dialect, waarin Agata aan een medereiziger uit de bossen moet uitleggen hoe de zee ruikt, terwijl zij in haar vissersdorp nog nooit paddenstoelen en hazelnoten heeft gezien. Alles draait om het lichaam, gedragen door het intense acteerwerk van Celeste Cescutti als Agata die met de handheld camera omcirkeld wordt. Haar lichaam draagt dat van haar overleden kind, Agata’s eigen lichaam wordt van haar afgepakt wanneer ze haar moedermelk moet afstaan als gedwongen min. Al die omzwervingen leiden uiteindelijk naar een diep ontroerende scène waarin de ratio moet worden opgeschort. Dan is er pas ruimte voor de emoties die de hele film waren ingesnoerd in datzelfde lichaam. Het is vooral Cescutti, met haar blik in de verte een onverstoorbare aanwezigheid in een uitgebeend landschap, die dit wonder voor elkaar weet te krijgen."

Beanpole

Dinsdag 30 november -1 om 00.00 uur

Leningrad, 1945. De Tweede Wereldoorlog heeft de stad verwoest en haar inwoners fysiek en mentaal gebroken. Twee jonge vrouwen pogen hun leven weer op te bouwen. Iya werkt als verpleegster en zorgt intussen voor de zoon van haar vriendin. Masha keert terug van het front. Samen moeten ze hun trauma’s het hoofd bieden.

Kantemir Balagov liet zich voor Beanpole door De oorlog heeft geen vrouwengezicht inspireren. Prijs voor Beste Regisseur Op het filmfestival van Cannes en de FIPRESCI-prijs in de Un Certain Regard-sectie.

Russisch gesproken, Nederlands ondertiteld

Genre: drama

Kijkwijzer: 12

Acteurs: Viktoria Miroshnichenko, Vasilisa Perelygina

Kees-Jan Verschuure in Cinemagazine: 'Een belangrijk tijdsdocument. Want wat weten wij eigenlijk van de Russische omgang met de nasleep van de Tweede Wereldoorlog? Prachtig gebruikte stijlmiddelen. De beelden kunnen overdonderen in hun sereniteit. Soms is de cameravoering haast portretkunst, de enscenering breugheliaans.'

Kaj van Zoelen op Filmtotaal.nl: De titel van de film betekent 'bonenstaak', wat de bijnaam van de lange, magere Iya is. Maar het Russisch origineel betekent ook 'onhandig', 'klungelig' of 'onbeholpen' en slaat als zodanig op beide vrouwen en eigenlijk iedereen in de film. Ze bewegen en praten onhandig door het Rusland net na de oorlog, verloren in de ruimte van hun eigen leven.

Opmerkelijk is het levendige, visueel rijke kleurgebruik dat vooral uit contrasterend rood en groen bestaat, af en toe onderbroken door okergeel. Rood staat voor bloed, aftakeling en verlies, terwijl groen voor groei, geboorte en leven staat.

Coen van Zwol in NRC: Beanpole gaat niet over helden en glorieuze herinneringen, maar over beschadigde zielen die in de mist ronddwalen.

Porselein

Dinsdag 30 november -1 om 00.00 uur

Het lijkt aan de buitenkant perfect, het leven van Anna, Paul en hun zoontje Thomas. Paul heeft een goed betaalde baan, Anna houdt thuis een porseleinrestauratie-atelier en Thomas is een engelachtige verschijning. Maar wanneer Thomas op school een vriendje bijt, begint het prachtig glanzende oppervlak barsten te vertonen.

Nederlands, Engels en Italiaans gesproken, Nederlands ondertiteld

Genre: drama

Kijkwijzer: 9 (niet mee eens, minstens 12!!)

Acteurs: Tom Vermeir, Laura de Boer, Neathan van der Gronden, Teresa Sapangelo

De protagonisten: 'Porselein laat je meeleven met iemand, waar je in eerste instantie een afkeer van hebt. Dat komt door de zichtbare machteloosheid. Want wie wil nou niet dat zijn of haar kind het goed heeft?'

1917

Dinsdag 30 november -1 om 00.00 uur

Op het hoogtepunt van de Eerste Wereldoorlog krijgen twee jonge Britse soldaten Schofield en Blake een op het eerste gezicht onmogelijke missie toegewezen. In een race tegen de klok moeten ze vijandelijk terrein betreden en een boodschap afleveren waarmee zij een dodelijke aanval op honderden soldaten kunnen voorkomen – waaronder Blake zijn eigen broer. 

Engels gesproken, Nederlands ondertiteld

Genre: drama

Kijkwijzer: 12

Acteurs: George MacKay, Claire Duburcq, Dean-Charles Chapman, Mark Strong, Andrew Scott, Richard Madden, Colin Firth, Benedict Cumberbatch

Ronald Rovers in de Trouw: ‘ Een unieke visuele dodemansrit die je absoluut op een groot scherm moet zien.’

De Golden Globe die Sam Mendes zondag in ontvangst nam voor ‘1917’, droeg hij op aan z’n grootvader. Die was nog geen twintig toen hij zich meldde voor wat de Eerste Wereldoorlog zou worden. Een gewone jongen uit Trinidad die later aan z’n kleinkinderen over de gruwelen zou vertellen. Mendes noemde de Eerste Wereldoorlog in een interview ‘het domste wat de mensheid zichzelf ooit heeft aangedaan’.

‘Alles wat Blake en Schofield meemaken, speelt zich chronologisch voor de camera af en dat vergt een uitgekiende logistiek. Het levert een indrukwekkende film op.’

Berend Jan Bockting in de Volkskrant:’Regisseur Mendes toont op fraaie wijze wat oorlog in zijn ogen is: willekeur en waanzin, als gevolg van weinig rationele beslissingen. 

Coen van zwol in NRC: ‘Deze ogenschijnlijk in één take en in ‘real time’ opgenomen excursie door het niemandsland van de Eerste Wereldoorlog is een zenuwslopende nagelbijter.’

Lamentations of Judas

Dinsdag 30 november -1 om 00.00 uur

De mannen van Bataljon 32 waren zwarte Angolezen die vochten tegen hun eigen volk in opdracht van wit Zuid-Afrika. Velen van hen waren toen nog jongens. Nu brengen ze hun dagen door in het woestijndorp Pomfret, worstelend met twijfel en spijt. Filmmaker Boris Gerrets haalt hun oude wonden open in een poging tot verlossing.

Engels en Angolees gesproken, Nederlands ondertiteld

Genre: documentaire

Kijkwijzer: AL

Omar Larabi in de Filmkrant: 'De onlangs overleden documentairemaker Boris Gerrets geeft met zijn bitterzoete laatste film een groep vergeten oud-soldaten een stem. Een Zuid-Afrikaans woestijndorp is in Lamentations of Judas de plaats van handeling voor een opvoering van de laatste dagen van Jezus.'

Ronald Rovers in de Trouw: ‘Lamentations of Judas is niet alleen een inkijkje in de geschiedenis, een wereldgeschiedenis die onverschillig staat tegenover het voetvolk van de oorlogen. De film is ook een vorm van genezing.’

Over Boris Gerrets
De Bulgaars-Duitse regisseur groeide op in Amsterdam, Spanje en Sierra-Leone. Deze transnationaliteit en de wisseling van omgeving, zorgde bij Gerrets voor een brede artistieke aanpak; hij bleef niet bij één artistiek genre en zoekt regelmatig de grenzen op. Het gevoel ergens bij te moeten horen is hem onbekend en dit dreef hem richting een fascinatie van the outsider, iets wat in Lamentations of Judas terugkomt. (Bron: Movies that Matter Festival, Den Haag, 2020)

Trailer:

Un amour impossible

Dinsdag 30 november -1 om 00.00 uur

Frankrijk, jaren vijftig. Rachel werkt als eenvoudige typiste wanneer ze de charmante Philippe ontmoet, een intellectueel van gegoede komaf. Ze worden verliefd en krijgen al snel een dochter, Chantal. Onder druk van zijn familie weigert Philippe echter beneden zijn stand te trouwen. Rachel moet daardoor hun dochter alleen opvoeden, totdat Philippe zich bedenkt.

Naar de gelijknamige roman van Christine Angot.

Frans gesproken, Nederlands ondertiteld

Genre: drama, boekverfilming

Kijkwijzer: 12+

Acteurs: Virginie Efira, Niels Schneider, Jehnny Beth

Leo Bankersen in de Filmkrant: ‘Over een complexe moeder-dochter-relatie, een emotioneel ingewikkelde zaak vol goede bedoelingen en over het onheil niet willen of durven zien. Over schuldgevoel, liefde en angst voor afwijzing. En over de tijd die langzaam groeiend inzicht nodig heeft.’

Dana Linssen in de NRC: Regisseur Catherine Corsini (1956) vertelde op het International Film Festival Rotterdam, waar haar film zijn Nederlandse première beleefde: „Wat me in dit boek interesseerde is dat het de moeder niet afschildert als een slachtoffer van haar situatie.....Toch kiest Un amour impossible niet alleen het perspectief van de moeder. Want haar film kiest er nadrukkelijk voor om dochter Chantal als (wellicht onbetrouwbare) verteller op te voeren, die in voice-over op het leven van haar moeder Rachel reflecteert."

VanFransebodem.nl: ‘De film is een meeslepend drama  en zeker geen eind goed al goed film maar een stof tot nadenken film met de (onmogelijke) liefde als onderwerp.’

Les plus belles années d'une vie

Dinsdag 30 november -1 om 00.00 uur

Anne, weduwe en Jean-Louis, autocoureur. Hun onverwachte romance ontroerde in de filmklassieker ‘Un homme et une femme’, de inmiddels iconische film die onze kijk op liefde voor altijd veranderde. Ruim vijftig jaar later ontmoeten Anne en Jean-Louis elkaar weer en gaat hun verhaal verder waar het stopte.

Frans gesproken, Nederlands ondertiteld

Genre: drama

Kijkwijzer: 6

Acteurs: Anouk Aimée, Jean-Louis Trintignant, Marianne Denicourt, Monica Bellucci, Soho Rezanejad, Antoine Sire.

Jos van der Burg in de Filmkrant: 'Ruim een halve eeuw na Un homme et une femme heeft Claude Lelouch met Les plus belles années d’une vie een vervolg gemaakt, opnieuw met Anouk Aimée en Jean Louis Trintignant. Probeer dan maar eens niet nostalgisch te worden.

Tom van der Krieke op Filmtotaal: 'Les plus belles années d'une vie is met name een mooi retrospectief op het werk van Lelouch. De fragmenten uit zijn vroegere films laten zien wat voor regisseur hij was. De twee topacteurs zijn ook op hun huidige leeftijd nog steeds fenomenaal. Ze blazen allebei met charisma deze rollen weer feilloos een nieuw leven in.

Monica Meijer in Cinemagazine: ‘Les plus belles années d’une vie is een hoopvolle, lieve film, over ouder worden en de gebreken die daarbij horen, over terugblikken op het leven en het besef dat spijt hebben van een beslissing geen zin heeft.’

Pauline Kleijer in de Volkskrant: ‘Sinds 1998 laat Trintignant zich nog maar sporadisch uit zijn pensioen lokken. De laatste jaren lukte het alleen Michael Haneke met Amour (2012) en Happy End (2017). Dat Lelouch de acteur warm wist te maken voor een vervolg op een van zijn mooiste films, is het grootste geschenk van Les plus belles années d’une vie.’

Lillian

Dinsdag 30 november -1 om 00.00 uur

La vérité

Dinsdag 30 november -1 om 00.00 uur

Fabienne, beroemd filmactrice, wordt door iedereen in haar omgeving op handen gedragen. Voor de uitbreng van haar memoires keert haar dochter Lumir met haar gezin vanuit New York terug naar Parijs. Vol verbazing leest Lumir de fantasierijke biografie van haar moeder. Fabienne heeft echter geen tijd om stil te staan bij de vragen die Lumir hier over heeft.

Frans/Engels gesproken

Genre: drama/relatiefilm

Kijkwijzer: AL

Acteurs:Juliette Binoche, Catherine Deneuve, Ludivine Sagnier, Ethan Hawke

Recensies:  Trouw: Catherine Deneuve lijkt zichzelf te spelen: hooghartig, gracieus en ongenaakbaar, koud en onweerstaanbaar. Een lamp waar motjes zich op doodvliegen.... 

Trailer: