De zwierige, roze-omrande letters van Licorice Pizza plaatsen de kijker meteen terug in 1973. De 15-jarige Gary heeft zoveel plannen en energie dat hij zich nergens door laat tegenhouden. Hij wordt op slag verliefd op de 25-jarige Alana. Een handvol heerlijk onvoorspelbare avonturen van twee jonge mensen, die elkaar blijven aantrekken en dan weer afstoten.
Taal: Engels gesproken, Nederlands ondertiteld
Genre: drama
Kijkwijzer: vanaf 12 jaar, grof taalgebruik en discriminatie
Acteurs: Alana Haim, Cooper Hoffman, Bradley Cooper, Sean Penn, Tom Waits, Benny Safdie
Eelko Bo van de Weerd in Filmvandaag: "De personages in Licorice Pizza zien er doodgewoon uit en af en toe zelfs een beetje lelijk, net als in het echte leven. De boel is niet zo gelikt, maar dat betekent niet dat de film slordig is: over ieder detail is nagedacht, er zit aandacht in alle details en dat voel je. Licorice Pizza zit vol met sterke dialogen, ontroerende momenten, kleine en grote euforie en ziet er bovendien ontzettend goed uit. De film vertelt een verhaal over jong zijn, over grote dromen, vriendschap en liefde. Dat is rommelig en soms verdrietig, maar dat is gewoon hoe de liefde werkt. En dat begrijpt Paul Thomas Anderson uitstekend."
De zwierige, roze-omrande letters van Licorice Pizza plaatsen de kijker meteen terug in 1973. De 15-jarige Gary heeft zoveel plannen en energie dat hij zich nergens door laat tegenhouden. Hij wordt op slag verliefd op de 25-jarige Alana. Een handvol heerlijk onvoorspelbare avonturen van twee jonge mensen, die elkaar blijven aantrekken en dan weer afstoten.
Taal: Engels gesproken, Nederlands ondertiteld
Genre: drama
Kijkwijzer: vanaf 12 jaar, grof taalgebruik en discriminatie
Acteurs: Alana Haim, Cooper Hoffman, Bradley Cooper, Sean Penn, Tom Waits, Benny Safdie
Eelko Bo van de Weerd in Filmvandaag: "De personages in Licorice Pizza zien er doodgewoon uit en af en toe zelfs een beetje lelijk, net als in het echte leven. De boel is niet zo gelikt, maar dat betekent niet dat de film slordig is: over ieder detail is nagedacht, er zit aandacht in alle details en dat voel je. Licorice Pizza zit vol met sterke dialogen, ontroerende momenten, kleine en grote euforie en ziet er bovendien ontzettend goed uit. De film vertelt een verhaal over jong zijn, over grote dromen, vriendschap en liefde. Dat is rommelig en soms verdrietig, maar dat is gewoon hoe de liefde werkt. En dat begrijpt Paul Thomas Anderson uitstekend."
Het onbezorgde leven van de 15-jarige Calabrische Chiara schudt op zijn grondvesten wanneer haar liefhebbende vader opeens voortvluchtig is en op het nieuws een maffioso wordt genoemd. Dit coming-of-age-verhaal is een intiem, spannend en verrassende portret van een manier van leven die van generatie op generatie wordt doorgegeven.
Taal: Italiaans gesproken, Nederlands ondertiteld
Genre: drama
Kijkwijzer: vanaf 9 jaar, angst en grof taalgebruik
Acteurs: Claudio Rotolo, Swami Rotolo, Grecia Rotolo
Ivo de Kock in de Filmkrant: "A Chiara begint rustig, met een overgangsritueel, een familiefeest, dat een huiselijk portret van een liefdevolle familie schetst. Een nachtelijke explosie verwoest echter niet enkel Claudio’s auto maar ook Chiara’s ideaalbeeld van de perfecte en krachtige vader. Haar vrolijke, hechte familie blijkt plots minder ‘gewoon’, zeker wanneer familieleden Chiara nadrukkelijk in onwetendheid willen houden. Haar emotionele verwarring groeit naarmate het mysterie rond de verdwenen en van criminele activiteiten verdachte charismatische pater familias toeneemt. Chiara’s zwijgzame familie oogt daarbij eerder toxisch dan beschermend. De zoektocht naar de schokkend egocentrische Claudio helpt Chiara echter om zichzelf te vinden en uit de schaduw van haar vader te treden. Het gevoel van authenticiteit, de ongepolijste look en de spanning tussen illusie en sociale realiteit leveren een levendige kroniek op."
Het onwaarschijnlijke verhaal achter de Salvator Mundi, een lang verloren gewaand schilderij dat naar verluidt het werk was van Leonardo da Vinci. Als het wordt gekocht, wordt het lot van het schilderij bepaald door politiek, hebzucht en macht. Een onthullende, spannende film over de wereld van de kunsthandel en de verborgen belangen van machtige kunstinstellingen, politici en de rijksten der aarde.
Taal: Engels en Frans gesproken, Nederlands ondertiteld
Genre: documentaire
Kijkwijzer: alle leeftijden
Acteurs: Robert K. Wittman (zichzelf), Martin Kemp (zichzelf), Jerry Saltz (zichzelf)
Berend Jan Bockting in de Volkskrant: "Na drugs en prostitutie is de markt voor kunst de meest ongereguleerde ter wereld, zegt iemand zo ongeveer halverwege The Lost Leonardo, die onder meer de vraag oproept of er na een jarenlange restauratie nog wel sprake kan zijn van een origineel schilderij. Ondanks het behendige open einde – de mogelijkheid blijft bestaan dat we hier ondanks alles met een echte Da Vinci te maken hebben – leidt The Lost Leonardo vooral tot een cynische conclusie: er verdampt nogal wat kunsthistorisch besef in een wereld die wordt geregeerd door ontdekkingsdrift, wensdenken en een geperverteerde zucht om aandacht en verkooprecords."
Met vaart gemonteerd fijnelijntjesportret van Jiro Ono, 85-jarige meesterchef van het tien stoelen tellend sushirestaurant Sukiyabashi Jiro in Ginza, Tokio. Ondanks de keizerlijke onderscheiding, drie Michelinsterren en de devotie van connaisseurs als de Franse kok Joël Robuchon blijft de virtuoos Jiro bescheiden: het kan altijd beter. Genreoverstijgende culidocumentaire roert, verdiept en vermaakt. Zonen Yoshikazu en Takashi blijken, in scènes van veelzeggende discretie en onderkoelde humor, bovencapabele ambachtslui in vaders slagschaduw. Pijnlijke visafslagbeelden tonen de keerzijde van mondiale sushiconsumptie: schaarste door roekeloze overbevissing.
Taal: Japans gesproken, Nederlands ondertiteld
Genre: documentaire
Kijkwijzer: alle leeftijden
Acteurs: Jiro Ono, Yoshikazu Ono, Masuhiro Yamamoto
Arjen Welles in FilmTotaal: "Zorg dat je met een volle maag naar David Gelbs portret van een eigenzinnige en gedisciplineerde kok gaat. De Japanse keuken komt in veel close-ups en slowmotion voorbij rollen. Jiro's sushi's bestaan hoofdzakelijk uit nigiri's: bolletjes rijst royaal bedekt met de beste vis. De linkshandige kok maakt zijn voedsel klaar ten overstaan van zijn gasten. Gelbs vele shots van de meester die de delicatessen bereidt, gaan geen moment vervelen. Hij lardeert de smakelijke shots en interviews met klassieke muziek van Bach, Mozart en veel werk van Philip Glass. Maar de grootste schoonheid straalt af van Jiro's vasthoudendheid, werkdrift en sereniteit. Zijn culinaire hoogstandjes zijn simpel maar puur van smaak, wat terugkomt in Gelbs beeldvoering. Jiro Dreams of Sushi legt sterk de nadruk op de filosofie en levensinstelling van de geportretteerde. Al het andere moet ervoor wijken. Dit maakt dit smaakvolle portret een tikkeltje eenzijdig. Jiro's boodschap is echter zo krachtig dat je er gemakkelijk een carrière van vijfenzeventig jaar, laat staan een documentaire van tachtig minuten en een rommelende maag mee kan vullen. Jiro vindt namelijk dat je je volledig moet wijden aan wat je het allerliefste doet. Daar kun je het alleen maar hartgrondig mee eens zijn, al is het een luxe die weinigen zich kunnen permitteren. Eet smakelijk!"
Radiojournalist Johnny leeft onbezorgd, tot zijn zus Viv hem vraagt op haar 9-jarig zoontje Jesse te passen, terwijl zij voor diens vader moet zorgen. Johnny neemt Jesse onder zijn vleugels. Tijdens een roadtrip van Los Angeles naar New York en New Orleans ontpopt Johnny zich tot een ware surrogaatvader, inclusief alle angsten en verwondering van het ware vaderschap. Langzaam ontstaat er een unieke band tussen de twee.
Taal: Engels gesproken, Nederlands ondertiteld
Genre: drama
Kijkwijzer: alle leeftijden, grof taalgebruik
Acteurs: Joaquin Phoenix, Gaby Hoffmann
Ruud Vos in FilmTotaal: "Het verhaal heeft iets bekends. Een man die minder volwassen is dan hij graag van zichzelf denkt, neemt iets te makkelijk de verantwoordelijkheid voor een kind op zich. Er is aandacht voor de ongemakkelijke en zelfs pijnlijke kanten van Johnny's beslissing. En voor hoe moeilijk en onschattig kinderen soms zijn, en zeker ook wat dit met een ouder doet. Het is een ingewikkeld spel van montage, van beeld en geluid, waar C'mon C'mon veel extra vertellagen uit weet te putten. En dan ook nog geschoten in schitterend zwart-wit. Daarmee is er geen rechtlijnig plot, maar het resultaat van een leven dat geleefd is. En dus een rasechte Mike Mills-film."
De film toont het reilen en zeilen van een fictief weekblad, een ode aan de journalistiek. En volgt de redactie, journalisten en verhalen van The French Dispatch, de Franse afdeling van het Amerikaans tijdschrift Liberty, Kansas Evening Sun. Veel van het narratief in The French Dispatch is te danken aan Anderson’s bewondering van The New Yorker.
Taal: Engels gesproken, Nederlands ondertiteld
Genre: komedie
Kijkwijzer: 12 jaar, roken, alcohol en drugs, grof taalgebruik
Acteurs: Benicio del Toro, Adrien Brody, Tilda Swinton, Léa Seydoux, Frances McDormand, Timothée Chalamet, Lyna Khoudri, Jeffrey Wright, Mathieu Amalric, Stephen Park, Bill Murray en Owen Wilson
Tom Mulder in de Filmrecensent: "The French Dispatch is een onuitputtelijke goudmijn voor fans van Wes Anderson. Je moet ervan houden. Want de film brengt zoveel op het scherm dat je met enige moeite bijhoudt wat er allemaal gebeurt. En het is een heel sterk geval van 'style over substance'. Het verhaal doet er niet zo zeer toe. Het is zonde dat zo'n kwalitatieve film simpelweg niet voor iedereen is gemaakt. Dit is een schilderij waarin je elke keer nieuwe dingen ontdekt."
Het hectische leven van sterverslaggever France speelt zich af in de televisiestudio en in oorlogsgebied, terwijl ze ook een gezin heeft. Als ze betrokken raakt bij een verkeersongeluk, begint ze haar hele bestaan in twijfel te trekken. Ze probeert rust te vinden, maar haar beroemdheid achtervolgt haar. Een liefdesaffaire maakt een einde aan haar zoektocht.
Taal: Frans, Duits en Engels gesproken, Nederlands ondertiteld
Genre: komedie, drama
Kijkwijzer:12 jaar en ouder, geweld en grof taalgebruik
Acteurs: Léa Seydoux, Blanche Gardin, Benjamin Biolay, Emanuele Arioli, Juliane Köhler
Chantal Moens in Humbug: "Bruno Dumont toont een bijtend actueel portret van onze extreem gemediatiseerde wereld. Hij windt er geen doekjes om en in een overdreven stereotiepe, haast groteske stijl benut hij alle truken om van France een verachtelijk creatuur te maken. Niet alleen de verziekte Franse mediawereld wordt door Dumont onder de loep genomen. Ook het politieke machtsapparaat, de corrupte wereld van de hautes finances, de invloedrijke sociale media én het egocentrisme alom moeten het ontgelden. Het is geen toeval dat zijn hoofdpersonage de wel zeer toepasselijke naam France draagt. Een meesterwerk kun je France niet noemen, maar tegelijk kun je er ook niet omheen dat Dumont op een weergaloze manier de nagel op de kop slaat, soms op het irritante af.
Coming-of-age-drama over een homoseksuele jongen eind jaren tachtig in een Russisch-Joodse immigrantengemeenschap. 17-jarige David leeft samen met zijn opa, helpt bij gebedsdiensten, maakt kennis met de literatuur van James Baldwin en ontmoet z’n eerste liefde. Grillig, hard en grappig maar ook liefdevol, verfijnd en wijs. Over overleven, geheimen, openbaringen, jezelf vinden en het opdoen van je eigen wijsheden.
Taal: Engels, Hebreeuws, Russisch gesproken, Nederlands ondertiteld
Genre: drama, lhtbiq+
Kijkwijzer: 12 jaar en ouder, sex, roken, alcohol en drugs
Acteurs: Ron Rifkin, Samuel H. Levine, Christopher McCann, Mark Margolis, Richard Topol, Alex Hurt
Jacqueline Maes in FilmTotaal: "Minyan raakt aan de genreclichés, maar vervalt nooit in melodrama. David worstelt met hoe hij zijn seksualiteit kan verenigen met zijn achtergrond, drinkt iets te graag en vertoont af en toe wat gewelddadig gedrag waarmee hij de goedkeuring van zijn conservatieve vader zoekt. Desondanks weet de film goed waar de grens ligt en voelen de dramatischere momenten nooit als drama om het drama. Veel blijft onuitgesproken en de kijker mag zelf invullen wat sommige stiltes precies betekenen. Om erachter te komen wie hij zou kunnen worden, dompelt David zich dan ook voorzichtig onder in delen van de gayscene in New York. Hij loopt een bar binnen en als hij ziet dat de barman een boek van James Baldwin leest, haalt hij dat zelf ook uit de bibliotheek. Hij is duidelijk op zoek naar een manier om zichzelf te spiegelen en te kijken waar hij precies thuishoort. Alle kleine ontwikkelingen en keuzes die David maakt, vormen een herkenbaar beeld van opgroeien en erachter komen wie je bent. Niet alle vragen die David en de kijker hebben zijn aan het einde beantwoord, maar wel ben je samen met hem iets wijzer geworden door alle inkijkjes in de levens van anderen."
In 1970 ontdekt Luchino Visconti in Stockholm Björn Andrésen: de perfecte jongen om volmaakte schoonheid te belichamen in zijn film Death in Venice. 50 jaar na de première neemt Björn ons mee op een reis langs persoonlijke herinneringen, filmgeschiedenis, magie en tragiek, in wellicht de laatste poging om zijn leven weer op de rails te krijgen.
Taal: Engels, Zweeds, Frans, Japans en Italiaans gesproken, Nederlands ondertiteld
Genre: documentaire
Kijkwijzer: alle leeftijden
Acteurs: Björn Andrésen (als zichzelf)
Kaj van Zoelen in FilmTotaal: "het was niet de eigen ambitie van Björn Andrésen om een beroemdheid te worden in de wereld van film, mode en muziek, maar die van zijn oma. Versterkt door het onverwerkte trauma van de vroege dood van zijn moeder veroorzaakte dat een negatief zelfbeeld en een neiging tot depressie. De extreem verlegen jongeman ondergaat een vreemde en bevreemdende adolescentie en proces van volwassen worden, dat vooral na de opnames van Visconti's film uit de hand loopt. Het ongemakkelijke gevoel dat de film oproept, wordt flink versterkt door de montage en muziek. Er wordt van alles gesuggereerd waardoor je het gevoel ktijgt dat ook dat de documentairemakers Björn net zo goed gebruiken voor het maken van hún film. De manipulatieve middelen die ze inzetten, geven een vreemde bijsmaak aan de werkelijke tragiek van Björn Andrésens vreemde, moeilijke leven."