De film gaat over een weduwe van middelbare leeftijd die een jonge mannelijke sekswerker inhuurt. Het op zich banale gegeven verandert in een blauwdruk van seks en ouder worden in onze huidige tijd. Grappig, ontroerend, sexy, moedig én ondeugend op een manier zoals alleen de Britten dat kunnen.
Taal: Engels gesproken, Nederlands ondertiteld
Genre: komisch drama
Kijkwijzer: geschikt vanaf 12 jaar, sex en grof taalgebruik
Acteurs: Emma Thompson, Daryl McCormack, Isabella Laughland
Pauline Kleijer in de Volkskrant: "De boodschap van de film is dat we maar eens af moeten van de schaamte over het ouder wordende lichaam en alle behoeftes die het lichaam kan hebben. De 63-jarige Thompson geeft het goede voorbeeld. Het zou misschien normaal moeten zijn dat de Britse actrice haar lichaam durft te tonen, maar dat is het allesbehalve. Het is een wonderlijk indrukwekkend statement, hoe Nancy aan het einde van de film voor de spiegel staat, niet tevreden maar ook niet ontevreden. Eindelijk verlost van de kritische blik die altijd op zoek gaat naar wat er niet deugt. Thompson speelt, met haar gebruikelijke kunde en temperament, de Ierse acteur McCormack bij vlagen volledig weg. Dat is niet zo erg: Leo is toch een wat bedeesde jongen, minder interessant en kleurrijk dan Nancy. Good Luck to You, Leo Grande is op zijn best wanneer humor en drama overlappen. Regisseur Sophie Hyde houdt het mooi in evenwicht. De treurige blik van Nancy is óók grappig, haar dapperheid ook kwetsbaar. En haar verlangen mag echt bestaan."
De dertienjarige Léo en Rémi zijn beste vrienden. Er komt echter een abrupt einde aan deze vriendschap waarna Léo vol onbegrip toenadering zoekt tot Sophie, de moeder van Rémi. Terwijl ze pogen te begrijpen wat er is misgegaan, hopen de jongens op vergeving en verzoening.
Taal: Frans en Nederlands gesproken, Nederlands ondertiteld
Genre: drama
Kijkwijzer: geschikt vanaf 12 jaar, angst en grof taalgebruik
Acteurs: Émilie Dequenne, Eden Dambrine, Gustav De Waele, Léa Drucker
Lieven Trio in De Morgen: "Je voelt meteen dat Close, met zijn indringend verhaal over vriendschap, mannelijkheid, verantwoordelijkheid en spijt, een extreem persoonlijke film is. Hier spreekt een maker die het diepste binnenste van zijn ziel aanboort. Tegelijk gaat er een universele kracht vanuit: Dhont houdt een overweldigend pleidooi voor kwetsbaarheid en overgave - in alle betekenissen van het woord. Leg het pantser af, sloop de muren, hijs de witte vlag, wees wie je bent, laat het er allemaal uit. Dit is een film die je compleet ontwapent, en je daardoor recht in de blootgelegde kern kan treffen. De puurheid van de jonge hoofdrolspelers is een mirakel, maar onder hun spontaniteit ligt een stevig fundament van doordachte keuzes en een uitgesproken esthetische visie. Ieder beeld is meer dan dat beeld alleen, en kadert in een subtiele choreografie die zacht en hard, open en toe, dichtbij en veraf laat contrasteren. Vaak zijn woorden overbodig, en vertelt het lichaam wat niet uitgesproken raakt. Lukas Dhont is een filmmaker met een speciale gave, je hoeft echt geen chauvinist te zijn om dat te zien. Ga dus kijken. Laat u overmannen. En als u het ook voelt, huil dan. Zonder gêne."
De dertienjarige Léo en Rémi zijn beste vrienden. Er komt echter een abrupt einde aan deze vriendschap waarna Léo vol onbegrip toenadering zoekt tot Sophie, de moeder van Rémi. Terwijl ze pogen te begrijpen wat er is misgegaan, hopen de jongens op vergeving en verzoening.
Taal: Frans en Nederlands gesproken, Nederlands ondertiteld
Genre: drama
Kijkwijzer: geschikt vanaf 12 jaar, angst en grof taalgebruik
Acteurs: Émilie Dequenne, Eden Dambrine, Gustav De Waele, Léa Drucker
Lieven Trio in De Morgen: "Je voelt meteen dat Close, met zijn indringend verhaal over vriendschap, mannelijkheid, verantwoordelijkheid en spijt, een extreem persoonlijke film is. Hier spreekt een maker die het diepste binnenste van zijn ziel aanboort. Tegelijk gaat er een universele kracht vanuit: Dhont houdt een overweldigend pleidooi voor kwetsbaarheid en overgave - in alle betekenissen van het woord. Leg het pantser af, sloop de muren, hijs de witte vlag, wees wie je bent, laat het er allemaal uit. Dit is een film die je compleet ontwapent, en je daardoor recht in de blootgelegde kern kan treffen. De puurheid van de jonge hoofdrolspelers is een mirakel, maar onder hun spontaniteit ligt een stevig fundament van doordachte keuzes en een uitgesproken esthetische visie. Ieder beeld is meer dan dat beeld alleen, en kadert in een subtiele choreografie die zacht en hard, open en toe, dichtbij en veraf laat contrasteren. Vaak zijn woorden overbodig, en vertelt het lichaam wat niet uitgesproken raakt. Lukas Dhont is een filmmaker met een speciale gave, je hoeft echt geen chauvinist te zijn om dat te zien. Ga dus kijken. Laat u overmannen. En als u het ook voelt, huil dan. Zonder gêne."
In de hoop op eeuwige roem wil een miljardair een filmhit maken en stelt hiervoor een all-star team samen. Hij huurt Lola als regisseur in en 2 grote acteurs met nog grotere ego’s. Lola stelt ze ter voorbereiding in excentrieke uitdagingen op de proef. Hierbij is het de vraag of er nog iemand overblijft als de camera’s straks echt beginnen te draaien.
Taal: Spaans gesproken, Nederlands ondertiteld
Genre: drama
Kijkwijzer: vanaf 9 jaar, angst en grof taalgebruik
Acteurs: Penélope Cruz, Antonio Banderas, Oscar Martínez
Berend Jan Bockting in de Volkskrant: "Met Competencia oficial is een film gemaakt die er nog niet was: de arthousefilmproductiesatire. De film wentelt zich vrijwel volledig in de negendaagse auditiesessie, waarbij de regisseur haar acteurs op markante wijze tot het uiterste test. Dat maakt Competencia oficial zo zelfbewust dat talloze grapjes alleen zijn op te pikken door ingewijden. Tegelijk is de liefde voor het acteervak bij iedereen onmiskenbaar aanwezig: met zichtbaar plezier omarmen de drie hoofdrolspelers het acteergegoochel én het spel met het eigen imago. Verrukkelijk is Cruz’ subtiel vertrokken gezicht wanneer haar bejaarde mecenas haar toevertrouwt dat hij de roman waarop ze haar film baseert niet heeft gelezen. Smakelijk is de scène waarin Cruz Banderas een acteeroefening voorlegt. Hij dient zich dronkenschap voor te stellen op een schaal van 1 tot 10. Zij verlangt eerst een 3, dan een 5 en uiteindelijk iets tussen de 5 en 6. Diep graaft Competencia oficial ook op zijn sterkste momenten niet, maar tijdens zo’n scène denk je wel: verdomd, klopt precies."
In de hoop op eeuwige roem wil een miljardair een filmhit maken en stelt hiervoor een all-star team samen. Hij huurt Lola als regisseur in en 2 grote acteurs met nog grotere ego’s. Lola stelt ze ter voorbereiding in excentrieke uitdagingen op de proef. Hierbij is het de vraag of er nog iemand overblijft als de camera’s straks echt beginnen te draaien.
Taal: Spaans gesproken, Nederlands ondertiteld
Genre: drama
Kijkwijzer: vanaf 9 jaar, angst en grof taalgebruik
Acteurs: Penélope Cruz, Antonio Banderas, Oscar Martínez
Berend Jan Bockting in de Volkskrant: "Met Competencia oficial is een film gemaakt die er nog niet was: de arthousefilmproductiesatire. De film wentelt zich vrijwel volledig in de negendaagse auditiesessie, waarbij de regisseur haar acteurs op markante wijze tot het uiterste test. Dat maakt Competencia oficial zo zelfbewust dat talloze grapjes alleen zijn op te pikken door ingewijden. Tegelijk is de liefde voor het acteervak bij iedereen onmiskenbaar aanwezig: met zichtbaar plezier omarmen de drie hoofdrolspelers het acteergegoochel én het spel met het eigen imago. Verrukkelijk is Cruz’ subtiel vertrokken gezicht wanneer haar bejaarde mecenas haar toevertrouwt dat hij de roman waarop ze haar film baseert niet heeft gelezen. Smakelijk is de scène waarin Cruz Banderas een acteeroefening voorlegt. Hij dient zich dronkenschap voor te stellen op een schaal van 1 tot 10. Zij verlangt eerst een 3, dan een 5 en uiteindelijk iets tussen de 5 en 6. Diep graaft Competencia oficial ook op zijn sterkste momenten niet, maar tijdens zo’n scène denk je wel: verdomd, klopt precies."
Vanaf 10.30 uur Binnenkomst, koffie/thee
10:50 uur Welkom en inleiding
11.00 uur Paradise | Alexander Abaturov | 88 min | 2022
Winnaar IDFA Award for Best Cinematography (International Competition)
In de zomer van 2021 leidt een uitzonderlijke hittegolf in Jakoetië, het noordoosten van Siberië, tot enorme bosbranden. Op de eindeloze taiga ligt het dorp Shologon, gehuld in oranje rook en zwarte as. Het bos staat in brand en de vlammen naderen snel. 'De draak’, noemen de bewoners van de taiga de spontane bosbranden. Die branden rukken vanwege de toenemende droogte verder dan ooit op, alsof de vuurzee een levend monster is. Met het van benauwend dichtbij gefilmde Paradise portretteert de Rus Alexander Abaturov de lokale Siberische brandweer, die met minimale middelen strijdt tegen de razende vuurkolken. Dorpjes worden in de as gelegd, brandbestrijders bijna ingesloten. De oranje gloed, het geknetter, de stofwolken: het resulteert in fraaie en uitermate alarmerende cinema.
12:30 uur Lunchpauze
13.00 uur Inleiding
13.10 uur Reis door onze wereld | Petra Lataster | 113 min | 2022
Winnaar van de IDFA Award for Best Dutch Film en Best Editing
Sporten met flessen als gewichten. Goede vrienden die je spreekt via videobellen. Plots die twee kraaien in de tuin opmerken. Door corona kromp de wereld van het documentaire-echtpaar Petra en Peter Lataster. Toen de lockdown kwam, richtten zij de camera op zichzelf, op de natuur in hun tuin en op hun buren. Een film over het dagelijks leven in coronatijd, het klinkt niet zo aantrekkelijk – die periode van thuisblijven en videobellen ligt nog te vers in het geheugen. Toch is het Petra en Peter Lataster gelukt er iets prachtigs van te maken. Een ontroerend kleinood van een film, die werkt als tijdcapsule, maar ook de coronaperikelen overstijgt. Vanuit hun tuintje in Amsterdam-Oost, waar buren elkaar beter leren kennen en volop natuur blijkt te bestaan, laten de Latasters zien hoe hun wereld kleiner en tegelijk groter werd.
15:05 uur Pauze
15:20 uur Inleiding
15.30 uur Apolonia, Apolonia | Lea Glob | 116 min | 2022
Bekroond met de IDFA award voor beste lange documentaire, de belangrijkste prijs van het 35ste International Documentary Filmfestival Amsterdam.
De getalenteerde Apolonia werd geboren in een undergroundtheater in Parijs en groeide op in een kunstenaarsgemeenschap. Als 20-er studeert ze aan de Beaux-Arts de Paris. Door de jaren heen ontstond een band tussen Lea en Apolonia met als resultaat dit 13 jaar omspannende portret van een jongvolwassen vrouw die haar plek zoekt in de kunstwereld. Soms is er voor een goede documentaire alleen maar een eindeloos interessante hoofdpersoon nodig. Dat is Apolonia Sokol zeker. Cameraschuw is Apolonia allerminst en gewoontjes is het leven van dit kunstenaarskind al helemaal niet. Ze wil kunstschilder worden, een hele grote. Geld is er weinig, maar creativiteit des te meer: het theater, waarin ze opgroeit, is een ontmoetingsplek voor schrijvers, kunstenaars en activisten, een broedplaats vol poezen, rommel, logees en kunst. ‘Een magisch theater met Apolonia in de hoofdrol,’ vat de Deense regisseur Lea Glob het samen. Oekraïense feministen van actiegroep Femen belanden op een gegeven moment ook in het theater, en boegbeeld Oksana blijft bij Apolonia hangen. Samen met regisseur Lea vormen ze een drietal, een soort zusterschap. Ze beloven elkaar om te ontsnappen aan het patriarchaat, geen gezin te stichten en trouw te blijven aan de kunsten. Later in de documentaire raakt ze het theater kwijt en we zien de bohemienne een uitstap maken naar de commerciële straten van Los Angeles, waar ze haar ziel lijkt te hebben verkocht aan een rijke en gehaaide kunstverzamelaar. We zijn er getuige van hoe Apolonia telkens weer door ‘oude, wijze mannen’ klein wordt gehouden, hoe zij willen beslissen over haar toekomst, maar gelukkig zien we ook hoe ze telkens net op tijd haar eigen vrijheid en originaliteit weet terug te vinden. Een aantal keer denkt regisseur Glob dat haar film af is – zal ze stoppen? Maar Apolonia’s leven blijft een spektakel: je kan er eindeloos naar blijven kijken.
17:30 uur Borrel met bittergarnituur
18:00 uur Einde
Adieu Monsieur Haffmann vertelt het verhaal over een Joodse juwelier die zijn winkel noodgedwongen door de oorlog aan zijn medewerker moet overdragen. De relatie met zijn medewerker en diens vrouw verandert op dramatische wijze als de juwelier zich door de Duitse bezetting onverhoopt in de kelder van zijn eigen winkel moet verschuilen.
Taal: Frans gesproken, Nederlands ondertiteld
Genre: drama
Kijkwijzer: vanaf 12 jaar, geweld, grof taalgebruik en discriminatie
Acteurs: Daniel Auteuil, Gilles Lellouche, Sara Giraudeau
Rick Schuttinga in de Filmrecensent: "Adieu Monsieur Haffmann moet even op gang komen, maar gaat een heel andere weg in dan verwacht. In het begin is het zoeken wat de verhaallijn gaat worden en het geheel moet even warmdraaien, maar eenmaal op gang is de opbouw zeer goed. Verwacht sterke wendingen door logische en realistische keuzes: in verhaal én personage-ontwikkeling. De film draait om de driehoeksverhouding tussen de Joodse Joseph Haffmann, leerling François Mercier en diens vrouw Blanche. Een zeer geslaagde en doelgerichte focus. En alle drie even belangrijk. Haffmann is ruggengraatloos, Blanche een teder popje en François een zachtaardige man. Je denkt het drietal al snel te doorgronden, maar niets is minder waar. Los van de geloofwaardige persoonlijke beslissingen bevat het verhaal een relevante connectie tussen juwelen en collaboreren. Over geloven, vertrouwen en kiezen...kiezen voor het juiste."
Adieu Monsieur Haffmann vertelt het verhaal over een Joodse juwelier die zijn winkel noodgedwongen door de oorlog aan zijn medewerker moet overdragen. De relatie met zijn medewerker en diens vrouw verandert op dramatische wijze als de juwelier zich door de Duitse bezetting onverhoopt in de kelder van zijn eigen winkel moet verschuilen.
Taal: Frans gesproken, Nederlands ondertiteld
Genre: drama
Kijkwijzer: vanaf 12 jaar, geweld, grof taalgebruik en discriminatie
Acteurs: Daniel Auteuil, Gilles Lellouche, Sara Giraudeau
Rick Schuttinga in de Filmrecensent: "Adieu Monsieur Haffmann moet even op gang komen, maar gaat een heel andere weg in dan verwacht. In het begin is het zoeken wat de verhaallijn gaat worden en het geheel moet even warmdraaien, maar eenmaal op gang is de opbouw zeer goed. Verwacht sterke wendingen door logische en realistische keuzes: in verhaal én personage-ontwikkeling. De film draait om de driehoeksverhouding tussen de Joodse Joseph Haffmann, leerling François Mercier en diens vrouw Blanche. Een zeer geslaagde en doelgerichte focus. En alle drie even belangrijk. Haffmann is ruggengraatloos, Blanche een teder popje en François een zachtaardige man. Je denkt het drietal al snel te doorgronden, maar niets is minder waar. Los van de geloofwaardige persoonlijke beslissingen bevat het verhaal een relevante connectie tussen juwelen en collaboreren. Over geloven, vertrouwen en kiezen...kiezen voor het juiste."
Het jonge koppel Lucas en Johanna zeilt in de jaren ’80 met hun zoontje Kai de wereld rond: stapelverliefd, onbezorgd en vol dromen en idealen. Midden op de Atlantische Oceaan verandert alles, wanneer de ergste nachtmerrie van de jonge ouders werkelijkheid wordt. Veertig jaar later ontmoeten de vroegere geliefden elkaar weer.
Taal: Nederlands gesproken, ondertiteling doven/slechthorenden
Genre: drama
Kijkwijzer: vanaf 12 jaar, angst en grof taalgebruik
Acteurs: Sallie Harmsen, Reinout Scholten van Aschat, Elsie de Brauw, Gijs Scholten van Aschat, River Oosterink
Lisa van der Waal in Filmtotaal: "Iedere ouder gaat op een andere manier met rouwverwerking om en dat kan consequenties hebben voor de relatie tussen twee ouders, dat lijkt de boodschap van Zee van Tijd. Emoties worden vol overtuiging geuit en laten je een tikje verslagen achter. Je hoeft weinig moeite te doen om te begrijpen wat zo'n traumatische gebeurtenis met je doet, want ook in het script worden emoties vrij expliciet benoemd. Daarbij komt ook nog eens dramatische muziek om de hoek kijken, wat totaal overbodig is. Het zorgt ervoor dat de film een melodramatische laag krijgt. In de meer ingetogen, stille scènes komen de emoties van de personages het best tot hun recht.
Zee van Tijd bevat een voorspelbare plotwending die voor een mooi en hoopvol einde zorgt. Johanna draagt een geheim met zich mee en vindt de moed dit te onthullen. Hoe had het verleden anders kunnen lopen? Misschien zal de toekomst dat uitwijzen."
Het jonge koppel Lucas en Johanna zeilt in de jaren ’80 met hun zoontje Kai de wereld rond: stapelverliefd, onbezorgd en vol dromen en idealen. Midden op de Atlantische Oceaan verandert alles, wanneer de ergste nachtmerrie van de jonge ouders werkelijkheid wordt. Veertig jaar later ontmoeten de vroegere geliefden elkaar weer.
Taal: Nederlands gesproken, ondertiteling doven/slechthorenden
Genre: drama
Kijkwijzer: vanaf 12 jaar, angst en grof taalgebruik
Acteurs: Sallie Harmsen, Reinout Scholten van Aschat, Elsie de Brauw, Gijs Scholten van Aschat, River Oosterink
Lisa van der Waal in Filmtotaal: "Iedere ouder gaat op een andere manier met rouwverwerking om en dat kan consequenties hebben voor de relatie tussen twee ouders, dat lijkt de boodschap van Zee van Tijd. Emoties worden vol overtuiging geuit en laten je een tikje verslagen achter. Je hoeft weinig moeite te doen om te begrijpen wat zo'n traumatische gebeurtenis met je doet, want ook in het script worden emoties vrij expliciet benoemd. Daarbij komt ook nog eens dramatische muziek om de hoek kijken, wat totaal overbodig is. Het zorgt ervoor dat de film een melodramatische laag krijgt. In de meer ingetogen, stille scènes komen de emoties van de personages het best tot hun recht.
Zee van Tijd bevat een voorspelbare plotwending die voor een mooi en hoopvol einde zorgt. Johanna draagt een geheim met zich mee en vindt de moed dit te onthullen. Hoe had het verleden anders kunnen lopen? Misschien zal de toekomst dat uitwijzen."